Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2016

Εδώ Πολυτεχνείο, εκεί Πολυτεχνείο... Τι γίνετε με το Πολυτεχνείο;

Στο βίντεο που ακολουθεί, ο συναγωνιστής, από τα κεντρικά γραφεία της Λα.Κί.Π. Αττικής, προσεγγίζει το μεγαλύτερο ταμπού της μεταπολίτευσης και τα ψεύδη του Πολυτεχνείου, που η κοινοβουλευτική προπαγάνδα συνεχώς διαδίδει.




Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2016

Το παράπονο του Α. Πετρόπουλου απο τον αείμνηστο, Περικλή Γιαννόπουλο

Απόσπασμα από την ομιλία του Πολίτου Λοχαγού ε.α., Ανδρέα Πετρόπουλου στις 14.11.2016 στα γραφεία της Λα.Κι.Π. Αττικής, όπου αναφέρθηκε στον αείμνηστο, Περικλή Γιαννόπουλο.
Δείτε το απόσπασμα:

Δείτε ολόκληρη την ομιλία, εδώ: YouTube

Λίγα λόγια για τον αείμνηστο, Περικλή Γιαννόπουλο:

Ὁ Περικλῆς Γιαννόπουλος γεννήθηκε στὴν Πάτρα τὸ 1871 καὶ ἐτέλεσε τὴν ἡρωική του ἔξοδο ἀπὸ τὴν ζωὴ στὴν θάλασσα τοῦ Σκαραμαγκᾶ τὴν Μεγάλη Πέμπτη, 8 Ἀπριλίου 1910. Ὑπῆρξε ἑλληνολάτρης διανοητής, λογοτέχνης, μεταφραστὴς και δοκιμιογράφος, αἰσθητικὸς καὶ φυσιολάτρης, ρομαντικὸς ὁραματιστής, μαχητικός καὶ διαπρήσιος κήρυκας τῆς ἀναγεννήσεως τοῦ Ἑλληνισμοῦ μέσῳ τῆς ἀναζητήσεως καὶ ἀναδείξεως τῆς γνήσιας ἑλληνικότητος, ὅπως αὐτὴ πηγάζει ἀπὸ τὴν Ἑλληνική Φύση καὶ ἐκφράζεται διαχρονικῶς στὴν λαϊκὴ παράδοση καὶ Ἱστορία. Δριμὺς κατήγορος τῆς ξενομανίας καὶ τοῦ συμπλέγματος μειονεξίας ἔναντι τῆς Δύσεως, τῆς δουλοπρέπειας καὶ τῆς διαφθορᾶς, ὅπου αὐτὲς ἐκδηλώνονται, ἀπὸ τὶς τέχνες ἔως τὴν πολιτική. Πατέρας καὶ κορυφαία μορφὴ τοῦ πνευματικοῦ κινήματος τοῦ ἑλληνοκεντρισμοῦ στὸν 20ὸ αἰώνα, στὶς τέχνες, τὴν αισθητική, τὴν φιλοσοφία, τὴν πολιτική.

Χαρακτηρίστηκε πατέρας τοῦ πνευματικοῦ κινήματος τοῦ ἑλληνοκεντρισμοῦ καὶ τοῦ ἑλληνικοῦ ἐθνικισμοῦ, «προφήτης τοῦ Ἑλληνισμοῦ», «ὁ ἐξοχώτερος τῶν νέων Ἑλλήνων», «ὁ μεγαλύτερος, ὁ εὐγλωττότερος καὶ ὁ φωτεινότερος ἀπόστολος τοῦ κατὰ φύσιν ἑλληνικοῦ ζῆν», «ἅγιος τῆς ἑλληνικῆς νεολαίας», «ἀηδόνι τῆς ἑλληνικῆς γῆς», «μάγος τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας», ἢ ἀκόμη, ἁπλὰ καὶ πάνω ἀπ᾿ ὅλα, «ὁ Ἕλλην». Καὶ ἀκόμη, αἰσθητικὸς τῆς ἑλληνικότητος, σουρεαλιστὴς πρὶν τὸν σουρεαλισμό, οἰκολόγος πρὶν τὸ οἰκολογικὸ κίνημα, ἀρχαιολάτρης ἀλλὰ καὶ Ὀρθόδοξος καὶ Βυζαντινὸς μαζί, «ξανθός ἱππότης», μποέμ, χίππης καὶ δανδὴς μαζί, ρομαντικός, ἰδιόρρυθμος, δριμὺς κατήγορος τῆς κοινωνίας τῆς ἐποχῆς του.

Ἐνέπνευσε καὶ ἐπηρέασε, ἄμεσα καὶ ἔμμεσα, συχνὰ ἀποφασιστικά, διανοητές, ποιητὲς καὶ καλλιτέχνες, πολιτικούς. Ὁ Ἴων Δραγούμης ἔγραψε γιὰ τὸν Γιαννόπουλο: «...μοῦ φάνηκε σὰν τὸν βοριὰ τὸν παγωμένο ποὺ μανιασμένος σαρώνει τοὺς βρώμιους ἀπὸ μικρόβια ἀέρηδες καὶ ἀπὸ κάθε βρώμα ἢ σκουπίδι καθαρίζει τὸν κόσμο... Σ᾿ αυτοῦ τὸν ρυθμὸ τὴ ζωή μου τονίζω.» Ποιητὲς καὶ καλλιτέχνες τὸν ὕμνησαν (Κωστῆς Παλαμᾶς («ὁ Ἀντίνοος ἔφηβος, ὁ πιὸ λαμπρὸς ποὺ ζοῦσε»), Ἄγγελος Σικελιανός («Κι ἔφερε ἡ φήμη ... μοναχὸ κριτὴ τὸν Ἥλιο»), Μιλτιάδης Μαλακάσης («σ᾿ εὐλάβεια μνήμης, ὦ Ἀπολλώνιε ζῆσε, Νέος μαζὶ κι Ἀρχαῖος»), Μυρτιώτισσα («Εὐγενικέ μας φίλε...»)) καὶ ἐμπνεύστηκαν ἀπὸ αὐτόν (Γιῶργος Σεφέρης, Ὀδυσσέας Ἐλύτης καὶ ὁλόκληρη ἡ Γενιὰ τοῦ ᾿30, Δημήτρης Πικιώνης, Ἄρης Κωνσταντινίδης, Γιάννης Τσαρούχης, Κώστας Φέρρης, Λίνος Καρζής, Κ. καὶ Γ. Κατσίμπαλης, Ἀγγελικὴ Χατζημιχάλη κ.ἄ.)

«Δὲν ξέρω ἂν λέει σωστὰ πράματα ἢ στραβὰ τὸ βιβλίο του, μὰ ὅταν τὸ διάβαζα ἦταν σὰν ἄνεμος νὰ φυσομανοῦσε μέσα μου τρομαχτικὰ καὶ νὰ συντάραζε τὸν ἑλληνισμό μου ὅλον καὶ νὰ μὲ λευθέρονε, κι ἀφοῦ τὸ διάβασα μοῦ φάνηκε σὰν τὸν βορριᾶ τὸν παγωμένο ποὺ μανιασμένος σαρόνει τοὺς βρώμιους ἀπὸ μικρόβια ἀέρηδες καὶ ἀπὸ κάθε βρώμα καὶ σκουπίδι καθαρίζει τὸν κόσμο. [...] σ᾿ αὐτοῦ τὸ ρυθμὸ τὴ ζωή μου τονίζω.» (Ἴων Δραγούμης)

Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2016

Ο Ανδρέας Πετρόπουλος τα λέει έξω απ' τα δόντια για τον Ντόναλντ Τραμπ


Απόσπασμα από την ομιλία του Πολίτου Λοχαγού ε.α., Ανδρέα Πετρόπουλου στις 10.11.2016 στα γραφεία της Λαϊκής Κινήσεως Πολιτών Σαλαμίνος, όπου σχολίασε τα αποτελέσματα των αμερικανικών εκλογών.

Το βίντεο στο οποίο αναφέρεται, μπορείτε να το δείτε, εδώ: Donald Trump: Ένας... φανατικός Σιωνιστής ή ένας δήθεν πατριώτης;

Δείτε ολόκληρη την ομιλία, εδώ: YouTube

Σάββατο 5 Νοεμβρίου 2016

Χαιρετισμός «δια ανατάσεως της χειρός». Τι συμβολίζει;

Πολλά έχουν γραφτεί και ειπωθεί για τον χαιρετισμό «δια ανατάσεως της χειρός».

Είναι ναζιστικός;
Είναι αρχαιοελληνικός;
Τι συμβολίζει;
Από που προήρθε;

Η Σβάστικα, ο Ουροβόρος όφις, ο Αριθμός 6, το Κόκκινο Γαρύφαλλο, το Εξάκτινο Αστέρι.., τι είναι και από που προήλθαν;
Μια πολύ ενδιαφέρουσα εκπομπή με εκλεκτούς καλεσμένους αναλύουν τα παραπάνω.
Δείτε:

Διάρκεια: 37 λεπτά
Από την εκπομπή: Με τα χρώματα του λόγου
Με παρουσιάστρια, την αείμνηστη πατριώτισσα:
Λένα Λιβανός
Ιανουάριος 2013

Παρασκευή 4 Νοεμβρίου 2016

Σαν σήμερα, 4 Νοεμβρίου 1903, γεννήθηκε η μεγάλη ηθοποιός, Ελένη Παπαδάκη

Ποιά ήταν η Ελένη Παπαδάκη 
και γιατί πρέπει να ασχοληθούμε με την περίπτωσή της;

Το πραγματικό ερώτημα είναι, τι λιγότερο είχε η Ελένη Παπαδάκη σε σύγκριση με όλες εκείνες τις μεγάλες Ελληνίδες ντίβες της γενιάς του Μεσοπολέμου (Μαρίκα Κοτοπούλη, Κατίνα Παξινού, Μελίνα Μερκούρη) και για ποιόν λόγο τέλος πάντων, αυτή η τόσο σπάνια για την υποκριτική τέχνη προσωπικότητα, έπεσε στην αφάνεια, και λίγοι πια Έλληνες γνωρίζουν την πνευματική -κι όχι μόνο- προσφορά της στην χώρα.

Γεννήθηκε το 1903. Γεννήθηκε ηθοποιός. Μεσουράνησε επί 19 χρόνια, και για τους κριτικούς ήταν αδιαμφισβήτητα η πιο συγκλονιστική παρουσία που πέρασε από το ελληνικό θέατρο. Η Παπαδάκη, με την 'Αντιγόνη' και την 'Εκάβη' της, έβαλε την αρχαία τραγωδία σε άλλη τροχιά. Το κοινό των θεατρόφιλων την λάτρεψε ώς ηθοποιό και ώς άνθρωπο, και ο Τύπος έχυσε τόνους μελάνι για χάρη της. Το ραδιόφωνο, το τραγούδι, υποκλίθηκαν στο ταλέντο της. Τα ξένα έντυπα, οι μεγάλοι ( θεατρικοί και μη) συγγραφείς εντός και εκτός Ελλάδας την αναγνώρισαν και την ξεχώρισαν.

Κι όμως...

Σήμερα η Ελένη Παπαδάκη ξεχάστηκε. Και σε αυτό συνέβαλλαν διάφοροι παράγοντες, κυρίως πολιτικής, κοινωνικής και ηθικής υποκρισίας.

Πολιτική υποκρισία. Ο τραγικός της θάνατος, στα 41 της μόλις χρόνια, από κομμουνιστές αναρχικούς, μέσα στον παραλογισμό του εμφύλιου σπαραγμού του Δεκέμβρη του '44, είτε για λόγους ενοχής, είτε για λόγους εθνικής 'συμφιλίωσης' δεν άφησε περιθώρια συζήτησης γύρω από το όνομά της, τα χρόνια αμέσως μετά την δολοφονία της. Βεβαίως αν η Ελένη Παπαδάκη ήταν κομμουνίστρια, θα είχαμε μνημείο με την προτομή της, δρόμο με το όνομά της και θα ήταν γραμμένη και στο βιβλίο ιστορίας της τρίτης λυκείου. Ενώ σε κάθε επέτειο θα είχαμε διαγωνισμό άρθρων εξιστορούντα τα του θανάτου της.

Κοινωνική υποκρισία. Μια γυναίκα αριστοκρατικής καταγωγής, που επιλέγει να ακολουθήσει ένα τόσο καταφρονημένο -ακόμα και σήμερα- επάγγελμα, που δεν παντρεύτηκε, αλλά διατηρούσε ανοιχτά σχέσεις και με άνδρες και με γυναίκες, δεν μπορεί παρά να αποτελεί τον αποδιοπομπαίο τράγο μιας αιώνια συντηρητικής κοινωνίας, όπως ήταν και είναι η ελληνική. Ίσως χρειάστηκε η δολοφονία της για να 'εξαγνιστεί' από ένα τέτοιο μίασμα [...] Όχι όμως πως ήταν αυτή αρκετή. Η λήθη επήλθε αργότερα ως δεύτερος θάνατος.

Ηθική υποκρισία. Σύμφωνα με τον άγραφο νόμο της σόου-μπίζ, η καλλιτεχνική αξία ενός ατόμου ανεβαίνει αυτόματα, όταν αυτό το άτομο υποκριθεί το ηθικά άμεμπτο. Τώρα πια, στο 2010, έχουμε τρανά παραδείγματα καλλιτεχνιδών, οι οποίες, με την στήριξη των ΜΜΕ, αυτο-προσδιορίζονται ώς πρότυπα συζύγων και μητέρων, ενώ άγνωστος είναι ο αριθμός των κρεβατιών από τα οποία πέρασαν πριν κατακτήσουν την δόξα.. Αλήθεια, πόσο ''αναίμακτα'' άγγιξε την κορυφή η Αλίκη, η Μελίνα, η Έλλη;

Πώς τόλμησε η Ελένη Παπαδάκη να είναι τόσο αντι-στάρ; Γιατί κράτησε τόσο χαμηλό προφίλ, χωρίς εξάρσεις ναρκισσισμού, χωρίς το ύφος της μεγάλης ντίβας, αλλά επέλεξε να είναι μοναχική, διανοούμενη, ηθο-ποιός και μια κοινωνικά αντισυμβατική γυναίκα; Έπρεπε να βρεθεί το αδύνατο σημείο της, κάτι που να την εξισώνει με την υπόλοιπη μάζα, κάτι που να ικανοποιεί το κόμπλεξ κατωτερότητας του μέσου ανεπαρκή Έλληνα, που περιμένει την ευκαιρία για να γκρεμίσει το είδωλο που ο ίδιος θεοποίησε. Κάτι που να δικαιολογεί τους συνάδελφους ηθοποιούς, που τόσο μίζερα πολέμησαν την άνοδό της, τους ιθύνοντες του Εθνικού Θεάτρου, που την παραγκώνισαν εσκεμμένα όσο πιο πολύ την έβλεπαν να προοδεύει και να τελειοποιεί την Τέχνη της, για να μην χάσει τα πρωτεία το ζεύγος Κατίνας Παξινού- Αλέξη Μινωτή.. Κι αφού δεν βρήκαν αυτό το κάτι, το εφήυραν. Προδίδοντάς την με ψευδείς κατηγορίες στον ΟΠΛΑ, κατάφεραν μαζί την καλλιτεχνική και την σωματική της εξόντωση, πάνω στο ζενίθ της καριέρας της..

Γυρίζω στο αρχικό ερώτημα: γιατί η αφάνεια;

Γιατί πάντοτε η Ελλάδα τρώει τα παιδιά της. Γιατί πάντοτε οι φελλοί παίρνουν την θέση των άξιων. Γιατί το να είσαι κορυφαίος, εδώ, είναι απλά ασυγχώρητο.

Μάρκος Κ.
Πηγή

Θα τρίζουν τα κόκαλα των προγόνων μας, φωνάζουν και οι Έλληνες του εξωτερικού!


Είναι γεγονός πως ο Έλληνας, όπου και αν βρίσκεται, ΔΕΝ ξεχνά ποτέ την πατρίδα!

Τις τελευταίες μέρες, έγινε "κατάληψη" από Έλληνες πατριώτες σε κτίριο του Δήμου Αθηναίων, στο Βοτανικό, όπου πρόκειται να ανεγερθεί Ισλαμικό τέμενος (τζαμί) στο κέντρο της Αθήνας.

Επιχείρηση εκκένωσης της κατάληψης στον Βοτανικό πραγματοποίησε σήμερα, νωρίς το πρωί, η Αστυνομία. Σύμφωνα με πληροφορίες έγιναν 15 συλλήψεις, ενώ ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις παραμένουν στον χώρο.

Οι αντιδράσεις ήταν πολλές! Η αγανάκτηση στην Ισλαμοποίηση της Ελλάδας που κάνουν μπροστά στα μάτια μας, μεγάλη!
Ένα ακόμη μήνυμα από πατριώτη, έρχεται με την βροντερή φωνή του να δείξει πως ακόμη, δεν έχουμε παραδοθεί!
Δείτε:

Βίντεο:
Τάκης από Αυστραλία.